Kako je sklapao finansijske kockice, od početnog kapitala, prodatog tetkinog stana na Svetom Stefanu, daleke 1995., kada je u Beogradu vizionarski osnovao prvu privatnu Akademiju umetnosti u našoj zemlji, do sadašnje opšte krize, kada je stavio pod hipoteku i sopstveni stan kako bi isplatio troškove, otvoreno govori njen osnivač Dušan, sin čuvenih roditelja Milana i Divne Đoković koji su ostavili duboku brazdu u kulturnom i pozorišnom životu naše zemlje

Dušan Đoković

Mnogo sreće u „proizvodnji“ novih umjetnika, toliko nužnih ovom teritoriju – napisao je reditelj Lordan Zafranović, davne 1997., kada je u novembru bio gost tek osnovane, prve privatne Akademije umetnosti u Beogradu, u tada još velikom našem teritoriju! Ta njegova želja se i posrećila, i evo danas, ova jedinstvena Akademija nepogrešivo odgaja novu umetničku elitu Srbije. Uz gotovo očinsku brigu za svoje studente, njenog osnivača Dušana Đokovića.

Trebalo bi mnogo prostora da bismo naveli sva ta imena mladih pozorišnih i filmskih i televizijskih reditelja, kamermana, montažera i tonaca, glumaca, slikara, operskih pevača, organizatora i producenata… od kojih neki već velikim koracima prave svetsku karijeru, poput Andreja Aćina (reditelja filma „Walter“) koji je pre deset godina osvojio Grand prix na festivalu u Hjustonu, a sve je bliži i – Holivudu!

A počelo je u baš teškim vremenima, ratova, nezapamćene inflacije i izolacije naše zemlje, kada su nam plate iznosile nekoliko desetina maraka… Sve to nije moglo da obuzda vizionarski duh i akciju Dušana Đokovića, sina iz kulturne „dinastije“ Đokovića, oca Milana, književnika i dramskog pisca, direktora Drame Narodnog pozorišta u Beogradu i upravnika Jugoslovenskog dramskog pozorišta, i majke Divne, glumice i operske pevačice, upamćene i kao najdugovečnije Koštane koju je igrala – 36 godina!

Opširnije u štampanom izdanju